ضلالت یهود (قرآن)یکی از مصادیق ضلالت‌پیشگان که در آیات قرآن بیان شده، یهود است. ۱ - ضلالت‌پیشگی یهوديهود، مردمى گمراه و منحرف: ۱. «ما كانَ إِبْراهِيمُ يَهُودِيًّا وَ لا نَصْرانِيًّا وَ لكِنْ كانَ حَنِيفاً مُسْلِماً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ؛ابراهيم نه يهودى بود و نه نصرانى؛ بلكه موحّدی خالص و مسلمان بود؛ و هرگز از مشرکان نبود.» توصيف ابراهیم علیه‌السلام به حنیف -متمايل به حق بودن- نشان مى‌دهد كه يهود و نصارا گمراه مى‌باشند ۲. «يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْيَهُودَ وَ النَّصارى أَوْلِياءَ ... إِنَّ اللَّهَ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ؛اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! يهود و نصارى را دوست و تكيه گاه خود، انتخاب نكنيد. ... خداوند، گروه ستمکاران را هدایت نمى‌كند.» ۲ - زمینه ضلالت یهودعالمان يهود، زمينه‌ساز گمراهى مردم خويش: «فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ؛پس واى بر آنها كه نوشته‌اى‌بادست خود مى‌نويسند، سپس مى‌گويند: اين، از طرف خداست. تا آن را به بهاى اندكى بفروشند. پس واى بر آنها از آنچه با دست خود نوشتند؛ و واى بر آنان از آنچه از اين راه به دست مى‌آورند!» مراد از آيه‌شريفه، علماى يهود مى‌باشند. ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۹، ص۱۰۶، برگرفته از مقاله «مصادیق ضلالت‌پیشگان (یهود)». |